Strateji oyun dünyasında önemli bir yer tutar. Company Of Heroes 2 ise bu konuda ilk akla gelenlerden olsa da ilk oyunun devrimsel niteliği yadsınamaz.
Hele ki Relic Entertainment ve Feral Interactive geliştirici firmalarının yanı sıra Sega gibi dev bir firmanın dağıtıcılığında gerçekten sağlam olduğunu görebilirsiniz.
Oyun İkinci Dünya Savaşı’nın işlendiği bir strateji oyunu. İlk oyunda devrim niteliğinde olsa da ikinci oyunda farklılıklar var.
Gariplikler
En başta bahsettiğim gibi bir strateji oyunundan beklenti ne olabilir? Age Of Empires gibi mi olmalı? Yoksa daha farklı değişikliklerle mi büyülemeli?
Strateji platformunun kabuğundan dışarıya çıkamayan bir strateji oyunu var karşımızda. Hani şu FPS oyunlarındaki bayrak kapmaca muhabbeti gibi.
Burada da olmazsa olmazlardan olan kaynakların ele geçirilmesi, araçların öldürdüğü askerlere göre puanların azalıp çoğalması gibi şeyler var.
Neler Beklenmeli Neler Beklenmemeli?
Aslında bir strateji oyunundan beklentiler basit bir çizgidedir. Oyunun en büyük can alıcı kısmı tabi ki hikâye olmalı. Aksi halde kendini tekrar etmeye başlayan oyunların oynanış ömrü kısa olur.
Hikâye bazında indirilebilir içerikleri saymazsanız çok ahım şahım bir durum yok ortada. Bu da hızlıca bitirebileceğiniz bir oyunu getiriyor karşınıza.
Elbette çevrimiçi kapışmalar da olmasın değil ama arkadaş artık bu durumları da ayırmayı başarın. Yani bazı kısımlarda illa internet üzerinden oynamak itici geliyor bir süre sonra.
Hakkını Veriyor mu?
Çok yeni bir çıkış tarihine sahip olmasa da 2013 yılından bu yana oyunda gözle görülür bir değişim yok. Tabi indirilebilir içeriklerin yüzde 40’ına varanı kozmetik olduğu için bir yere kadar tolere ediyor.
Fakat hikâye bazında ele alırsak tam hikâyenin yüzde 60’ı ne yazık ki indirilebilir içerik olarak satılıyor. Bu da 10 dolara tüyleri yolunmuş bir kaz misali ile uğraşacağınız anlamına geliyor.
Neden tüm indirilebilir içerikler oyunun neredeyse 3 katından fazla bir fiyatta? Bence bu anlamda hakkını veremiyor Company Of Heroes 2. Biraz para tuzağı gibi geldi bana.
Devamlılık
Bu oyuna sahip olan bazı arkadaşlarım birkaç saat oynayıp çıkıyorlar. Zaman zaman denk geliyorum ama bir süre sonra döngüye gireceklerine eminim.
Çünkü oyunda eğer ki çevrimiçi savaşlara bağımlı değilseniz aynı şeyleri yaptırıp zamanınızı çalıyor. Devamlılık konusunda da sınırı var. Size saç baş yoldurtmuyor ama boşa zaman geçirtiyor.
Bir bakıma da sizin istatistiklerinizi tutarak kapışmalarınızı bir lider tablosunda göstermesi de heyecan yaratmıyor. Tamam tamam çok eski bir oyun ama yine de öyle.
Albenisi Nerede?
Albenisi aslında tarihte yatıyor. İkinci Dünya Savaşı strateji oyunlarında sistem birbirlerinin kopyaları gibi gözükse de bazı noktalarda mekanikler devreye giriyor.
İşte bu mekanikleri başarıyla işleyebilen oyunlardan biri Company Of Heroes 2. Tabi bir Men Of War serisi kadar detaylı değil.
Mesela keskin nişancılarınızı ağaçlarda saklayamıyor, otlaklar ya da karda kamufle edemiyorsunuz. Bu da her daim dezavantaj olabiliyor. Çünkü bir binaya soktuğunuz keskin nişancı kabak gibi görünüyor.
Atmosfer
Bir savaş oyununda strateji platformu ise ilk beklenti tabi gaza getirecek olan müzik ve savaş sahneleridir. Müzikler olarak tatminkâr ama savaş olarak yavan bir bakıma.
Yavan olmasının sebebi de aşırı yüksek silah sesleri ve patlamalar. Tabi indirilebilir içeriklerdeki görevlerin de kendini tekrar etmesi aynı temcit pilavını andırıyor.
Her bir ittifak-müttefik güçleri de aynı orantıda değil. Tabi birinin diğerinden farkı var ama en zayıf güç sanırım Ruslar. Bu da bir anlamda oyundan kopartabiliyor sizi.
Oynanabilirlik
Oyunun mekaniklerinde bariz bir sorun yok. Farklı olarak oyunda sadece komutanlara özgü özellikleri açabiliyorsunuz. Bu da hatalı bir komutanı seçmeniz karşısında sizi zora sokabiliyor.
Mesela havan birliğine destek veren bir özellik yoksa seçtiğiniz komutanda savaş uzayabiliyor. Destek özellikleri gerçekten önemli. Onun haricinde sizi zora sokacak bir durumu söz konusu değil.
Eski sistem istese de bazen kastırabiliyor. Sanırım yeni teknolojilere özgü bir güncelleme yapamadılar hala. Bundan kaynaklı oyundan atma veya kapanma olmuyor.
Grafikler
Kuş bakışı haricinde aman aman sistemi zorlayan bir grafik gereksinimi olmadığı için bu anlamda rahat oynuyorsunuz. Modellemeler çok da abartılacak kadar iyi değil.
Tabi burada bahsettiğimiz oyunun çıkışı 2013 yılı olduğu için çok detaya girmek manasız olacak. O sebeple o zamana göre değerlendirirsek iyi diyebilecek seviyede.
Sorulacak çok soru olsa da ana soruda birleşelim. Ne kadar strateji oyunu var ki son teknolojiyi desteklemesinin yanında zorlayacak? Neredeyse hiç.
Genel
Steam dolara geçmesiyle birlikte 30-40 TL olan oyunlar 10 katından fazlaya satılır oldu. Bu oyunda onlardan bir tanesi. 2013 yılında çıkan oyun indirimle 11 dolar oluyorsa siz düşünün.
Dolara geçilmeden önce alınabilir bir seviyede iken şimdi ateş pahası. Hele ki indirilebilir içeriklerin bile oyunun fiyatını 5 katına çıkartması da saçmalık.
Denenebilecek ama alınıp da arşive koyulacak kadar aman aman bir oyun değil. O sebeple yüz defa düşünün derim. Çok da gerekli değil.
Sonuç
Ateş pahası bir fiyatı olması, çok da uzun süren bir serüvene sizi sokmaması nedeni ile tavsiye etmiyorum. Tabi strateji de farklı bir soluk arıyorsanız orası başka.
Bir de paranız varsa en azından almanız için bir etmen olabilir. Fazlası olmadığı gibi sizi de yeterince eğlendirecek bir oyun değil.
Arşivde yer kaplaması için de düşünülecek bir oyun değil. Benim tavsiyem uzak durun ve almayın. Yazık bu paralara daha iyileri var.
İyi oyunlar…
Oyundan Kareler
